مدت هاست اینجا مطلبی ننوشتم ... بارها اومدم و بازش کردم ... اما حالم بد شد از فکر نوشتنش... هیچ فکر نمیکردم نوشتن و گفتن از زشتی هام ... اونم برای خودم ... اینقدر سخت باشه ... طوری که حتی فکرش حالم را بهم بزنه ....
انگار حتی رو راست بودن با خود هم کار سختیه ... خیلی سخت ...
اما با این حال هنوز از نوشتن منصرف نشدم ... تصمیم جدی دارم تا تمام زشتی های ریز و درشتم را اینجا بنویسم و بعد وزن کنم ببینم ... چقدر از من زشته .... و چقدر زیبایی ازم باقی میمونه ... ببینم آیا برآیند این دوتا - رخت های چرک و زشتم و رخت های تمیزو زیبام- چی هست و کفه ی ترازو از کدوم سمت پایین تره ....
بر میگردم و می نویسم ... سر فرصت .... وقت های تنهایی ...