نیمه شب ها را خیلی دوست دارم ... سکوت و آرامشش منو تو خودش غرق میکنه ... انگار که یه انرژی جادویی تو فضای شب رها میشه و بیداران نمیه شب را ...سوار موج خودش میکنه ...
احساسات زنده ترن این موقع ... همیشه این وقتاس که نوشتنم میگیره ... یا شعرم میاد!...
اما گاهی وقت ها هم ... این موج جادو باعث میشه که ... دست به کارهایی بزنی که عمرا توی روز انجامشون نمیدی ... کارهایی که با عقل و منطقت جور در نمیاد .... سوار موج احساسی و باهاش به نا کجاهایی میری که ... خودت هم خبر نداری توش چه خبره و آخر و عاقبت به کجا ختم میشه ....
واای که الان چقدر دلم ... یک هم صحبتی شاعرانه میخواد .... دوست دارم کسی بود تا باهاش حرف میزدم ... حتی توی چت .... و اون برام لالایی های عاشقانه می خوند ... حرفهای دلنشینی که ... با موج خیال انگیز شبانه ... همسو و هم شکله ... زمزمه هایی که فقط مخصوص نیمه شب هاست ... و هر وقت دیگه ای اگه توی گوشت بریزه .... این لذت را نصیبت نمی کنه که حالا ... درست نیمه های شب ....