60

سلام...

بازم یه بار دیگه بهم ثابت شد ... احساسم خطا نمی کنه!... از اولش میدونستم اشتباه ازاونه ... اما با این حال ... حس خوبی ندارم ...

احساس سرخوردگی دارم ... حس بد پس زدگی... به خودم میگم...از اولش میدونستی چه خبره ... پس چرا ناراحتی؟...

اما دلیل منطقی و عقلی ای براش ندارم... احساسه دیگه !...کاریش نمیشه کرد.... میشه!!؟

خب هرکسی هم به این مورد برخورد کنه ...همینه دیگه ... مثلا فرض کنید اسم کسی رو اعلام میکنن و میگن شما دعوت شدی به فلان تیم... بعد که میره یه نگاه بهش میندازن و میگن... ببخشید اشتباه شده ... شما رو نمیخواستیم !...

یا اینکه دعوتت کنند جهت مصاحبه شغلی ... بعد بهت بگن ...متاسفانه شما از مصاحبه رد شدید!!

خوب آدم ناراحت میشه ... حس بدی بهش دست میده ... حالا هرچقدر هم از اول خودش بدونه که از عضویت در تیم ... یااستخدام در محل کار خبری نیست ... اما یه روزنه ی امید کوچولو هست ... که با جواب منفی ...اون بسته میشه ... و باعث میشه این احساس منفی و بد ... نصیبت بشه ... طوری که با خودت بگی... کاش اصلا این مورد پیش نمی اومد ...کاش اصلا نمی رفتم ... کاش ............

حالا هم موندم که ...کاری بکنم یا هیچ واکنشی نشون ندم .... کدومش درسته ؟ کدومش بهتره ؟ کدومش تاثیرگذار تره ؟

شاید هم میدونم اما نمیخوام قبول کنم..... احساسم میگه که بهترین و درست ترین و تاثیرگذارترین راه ...بی اعتناییه ...  اما یه چیزی در درونم نمیذاره !... انگارتا حرفمو بهش نزنم راحت نمیشم ... تا احساسم رو ... و حرف دلم رو به کسی که ازش دلخوری دارم ...نگم...دلخوریم مرتفع نمیشه و هی از درون خودمو میخوره و ...ذهن و فکرم رو بی جهت مشغول میکنه ...

نمیدونم بالاخره چه میکنم !.... باید صبر کرد و دید !!!

خب... هیچی نگفتم ... فقط یه دونه زدم تو گوشش....

حالا باید صبر کنم ببینم ...میگه آخ !.... یا نع !!!