سلام....
دیروز روز بدی بود ... همیشه رفتن ها منو دلتنگ و افسرده میکنه ... اصلا هم مهم نیست این رفتن خوب بوده یا بد ...
اینکه ارتباطی بریده میشه ... برام سخته ...... اشکمو در میاره ... البته بسته به عمق و طول و عرض این ارتباط..... میزان ناراحتی و غم و دلتنگی و اشکم ...فرق داره ... اما به هرحال هست ...
خیلی زود فهمیدم که تو ... رفتنی هستی ... اونم خیلی زود ... چون فهمیدم آدم زود رنجی هستی و ... منم که اصلا اهل ناز کشیدن و ناز خریدن نیستم .... این بود که فهمیدم ابمون تو یه جوی نمیره !........ اما با این حال رفتنت غمگینم کرد ... چرا!؟ نمیدونم ... یعنی خب ... معلومه وقتی درگیر یه ادم دیگه بشی ... وقتی احساست رو ...هرچند کم عمق ... در گیر یه ادم دیگه کنی .... رفتنش غم انگیزه ...... اما مطمئن هستم که ... اصرار بر موندنت یه اشتباه بزرگتر بود... برای همین اصلا اصراری نکردم.... چون الان لا اقل ... باحفظ حرمت ها... با داشتن کلی خاطره و تصویر ذهنی قشنگ...از هم جداشدیم .....اما اگه این ارتباط ادامه پیدامیکرد ...مطمئنم که ... همه ی این قشنگی ها خراب میشد ..... بخاطر همونی که اول گفتم... زود رنجی تو ... و نازکش نبودن من !........
دوس داشتم اینها را به خودت هم بگم... اومدم برات نامه بدم ... اما مسدود کرده بودی ......اینه که اینجا نوشتم ...برای خودم ... میدونم که تو هرگز نمی تونی اینا رو بخونی ... اصلا روحت از این وبلاگ خبر نداره .......اما خودم کمی تخلیه میشم ...
سلام
حرف دلتون بود
و نیازی به نظر نداشت .
ولی هر ماندنی ارزشمند نیست .
درست مثل هر رفتنی .
سلام ...
ممنون که نظر دادید ... فرمایش شما رو قبول دارم ... هر ماندنی ارزشمند نیست ... اما برای من هر رفتنی غم انگیزه!...
به وبلاگتون رفتم ...بی نهایت زیبا و پرمفهوم هست ...البته جای تعجب نداره بخاطر تخصص تون....به هرحال چون راههای ارتباطی رو مسدود کردید ...نشد اونجا ازتون تشکر کنم ...
دنیا خیلی کوچیکه آقای مهندس ... نمونه اش این که من شما را خیلی خوب می شناسم ... اما مسلما شما نمیدونید من کی هستم ... و نمی خوام هم که بدونید ... مستدام باشید...