غمگینم!
برای تراشیدن بهانه ای جهت ادامه زندگی.... دلخوش میکنم به شادیهای کوچک .... اما حتی آنها هم از من دریغ می شود...
گناه کسی نیست! ...وقتی شادیهایت را به بودن دیگران متصل کنی , دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد ...
برای داشتن شادی پایدار ....باید تنها به خودت متکی باشی.... اما هنوز نمیدانم این چگونه ممکن است !؟...... بیرون کشیدن شادی از میان وجودی پر از غم!!