یک سوال ...تو دوست صمیمی داری ؟ ...
اما نه بهتره این سوال را اول بپرسم .... دوست صمیمی از نظر تو چه معنایی داره ؟ تو به کی میگی دوست صمیمی ات؟ چه ویژگی هایی باید در یک دوست باشه که برای تو بشه صمیمی؟!
از نظر من دوست صمیمی کسیه که مدت های زیادیه که هم دیگه رو میشناسید... شاید از کودکی ...هرچه بیشتر بهتر ... و هنوز هم از هم خسته نشدید....
کسی که از سیر تا پیاز تو خبر داره و ... تو هم تمام زندگی اون رو میدونی ...
دوست صمیمی ادمیه که تو هر وقت خیلی خوشحالی اولین نفری که میخوای شادیت را باهاش تقسیم کنی اونه .... و هر وقت هم غم داری یا ناراحتی ... دلت میخواد پیشش باشی و از مشکلت باهاش حرف بزنی و سبک بشی ...
شخصی که رازدار تو هست و میتونی کامل بهش اعتماد کنی ...
کسی که باهاش راحتی ... به راحتی بودن با خودت ...
فردی که برای تو همیشه زمان داره ... از همه چیش برات مایه میذاره ... از جسمش ... از انرژیش ... از وقتش ... از تخصص و دانشش... از مالش ... و این یکی از همه مهمتره ... چون آدمیزاد حب مال داره و از پولش خیلی سخت میگذره ... حتی گاهی جون میده اما پول نمیده!...
و البته تو هم متقابلا برای این دوست صمیمی باید دقیقا همین باشی ... چون صمیمت یک طرفه نمیشه .....
حالا با این تعریف دوباره می پرسم ... تو دوست صمیمی داری؟
من که ندارم ... حتی یه دونه .......و حالا هم سنم دیگه از این گذشته که بتونم دوست صمیمی ای برای خودم دست و پا کنم ..... چون پیدا کردن دوست صمیمی فرایند دراز مدتیه .....و بهترین شکلش اینه که این دوستی از زمان کودکی یا جوانی شکل گرفته باشه... یعنی امکان یافتن دوست صمیمی درست مثل داشتن آثار باستانی ... یک شبه نمیشه و با ذاتش در تضاده .....
پس اگه تو دوست صمیمی داری .........خیلی زیاد قدرشو بدون و هرکاری ازت ساخته است بکن تا از دستش ندی ......
و اگر کم سن و سالی ...سعی کن حتما یکی از دوستای خوبت را ...تبدیل به دوست صمیمی ات کنی ..... چون وقتی میرسی به سن و سال من ... شدیدا به چنین دوستی نیاز پیدا میکنی ......... اما دیگه دیر شده!
سلام مجدد
دوست صمیمی زیاد دارم برای این برونگرابودنمه.
دوستهای دبیرستان چندتایی فوق العاده باهم صمیمی بودیم اینقدری که تمام دبیرستان میدونستن و میشناختنمون هم به چهره هامون هم صمیمیت رفتارهامون ولی دوستهای کودکی و همبازیهای بچگی هم هنوز گهگداری در ارتباطیم ولی بزرگتر شدیم ایده ها و افکارمون از هم فاصله گرفت و نمیشد اون رابطه همونجور باشه شکل گیری شخصیتمون و انتخابهامون بینمون یه دیوار نازک کشید؛
روابطمون محدود شد و هفتگی و ماه به ماه نوبت دیدارها و حرف دل میشد و ادامه هم داره.
سعی میکنم اونهایی که هم فرکانس اند هرجا که باشند ارتباط نزدیکتر و گرمتری داشته باشیم و من هرکاری بتونم براشون میکنم و برای درد دل و رازهاشون دهن قرص و محکمی دارم.
نمیدونم چرا باهمه گارد بسته ای که دارید و نظرتون درباره محبت،چرا محبت و صفای درون ازشما حس میکنم شاید این واقعیتیه که در درون خودتون مخفی کردید و در آینه قلبم تابیده.
میشه از هرجا و هرسنی شروع کرد من با گروههای مختلف سنی هم راحت ارتباط برقرار میکنم اگه بخوام لازمه اش روابط عمومی بالا و دلی پرازمحبته که ذاتا دارمش و حفظش کردم.
دوستیهام به رفت و آمد خانوادگی تبدیل شده و هرگلی یه بویی داره و جای خودشون را دارند درقلبم.
باز هم ارادت و آرزوی نور و سرور برای شما
سلام...
دوستی هات مستدام ...
ما هم که جوونیم نداریم.
در واقع حقیقت اینه که دوست صمیمی وجود نداره و نداشته.
می دونی نویسنده جان، حس می کنم آدما دو دسته ان.
دسته ی اول فهمیده ن که این واژه رو باید بذارن لب کوزه و آبش رو بخورن، و خودشون بهترین و صمیمی ترین دوست خودشونن.
دسته ی دوم امّا توهم دوست صمیمی داشتن می زنن فقط و البته برای اکثر آدمای این دسته بر اساس تجربه ی شخصی اون روزی می رسه که وارد دسته اوّل می شن و دیگه هم حاضر نیستن ازش بیرون برن. چون فهمیدن که همه ش چرته.
آدما همه خود خواهن. همه.
ممنون از نظرت ....
با اینکه ادم ها همه خود خواهن... موافقم .....
اما با اینکه هیچکس هیچوقت دوست صمیمی نمیشه ....نع ... مخالفم!